时调

时调
拼音: shi2 diao4
解释:
1. 当时流行的民歌、 曲调。 如: “天津时调”、 “北平时调”、 “时调小曲儿”。
2. 当时的论调。 唐·孟郊·劝善吟: “顾余昧时调, 居止多疏慵。 ”

Словарь государственного Тайваньского языка - Гоюй (Мандарин). 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”